Gepubliceerd op: 10-06-2019
Deze blog schrijf ik omdat mij door 1 incident duidelijk werd hoe snel een jonge hond kan veranderen in een angstige hond naar andere honden. Dit is mijn ervaring met Pien.
Pien is 9 weken en loopt met Bob en mij naar het park. We komen onderweg een mevrouw tegen met een shizu aan een flexlijn. Pien gaat achter Bob staan en kijkt onder zijn buik door naar de andere hond. De mevrouw vraagt hoe oud ze is en houdt haar hond bij zich. "Ze vindt het wel spannend he?"
Twee weken later loop ik uit het park naar huis. Bob loopt voor me en Pien achter me. We komen dezelfde mevrouw en haar hondje tegen. Voor ik er erg in heb, loopt ze met haar hondje aan een losse flex richting Pien(frontaal). Pien vindt dit duidelijk niet leuk, geeft een gil en springt achteruit. Het lukt haar niet om nog bij Bob te komen. De mevrouw staat stil, haar hondje is zelf al wat weggegaan. Ik kalmeer Pien terwijl de mevrouw tegen me zegt; jeetje het gaat nog niet veel beter hè?
Beter? Dat houdt in dat er iets niet goed gaat? Wat ging hier niet goed dan? Ik denk de benadering van de hond en de vrouw van een pup van 11 weken. Zij dacht daar duidelijk anders over, mijn pup mankeert iets, die is bang voor andere honden!
Vaak hoor ik dat mensen zeggen dat pups met alle honden kennis moeten maken. Dat volwassen honden een pup nooit wat aan zullen doen. Dat honden het onderling wel regelen. Nou niet dus. Pien wilde geen contact met deze hond. Zij wil rustig zitten en kijken naar honden, naar vogels, naar alles wat nieuw is in deze wereld. Zij wil zelf de keuze hebben om wel of geen contact te maken met een andere hond. Blijkbaar herkende deze volwassen hond dat niet en deed hij dus wel wat. Hij kwam in de persoonlijke ruimte van Pien.
En wat nu?
Het gevolg van dit hele korte incident is dat Pien nog afwachtender is naar andere honden. De vrijheid die ze eerder na een paar seconde nam, neemt ze nu pas na een aantal ontmoetingen met een (beleefde) hond. Ik herken dat en ik geef haar de tijd en bescherming die ze nodig heeft. Doe ik dat niet, dan kan dit incident leiden tot een hond die uitvalt naar andere honden, omdat haar signalen niet herkend worden. Niet door haar mens en niet door de andere hond. Dan is er nog maar 1 manier en dat is blaffen en happen, zodat de andere hond heel duidelijk weet dat ze geen contact wil.
Mijn hond hoeft geen contact te maken met andere honden
Als Pien ervoor kiest om de meeste honden links te laten liggen, dan is dat haar keuze. Ze heeft een heel aantal honden waar ze naar hartelust mee speelt, waar ze zich veilig voelt en waar ze de ruimte krijgt om dingen op haar tempo te ontdekken. Ze komt dus echt wel aan haar "sociale trekken". Kiest zij er wel voor om contact te maken, dan zal ik extra alert zijn op hoe de andere baas en hond dat aanpakken.
Valt jouw hond uit naar andere honden? Is dat vrij plotseling ontstaan? Ga eens bij jezelf na of daar een ontmoeting met een andere hond aan vooraf is gegaan. Voor ons lijkt zo'n ontmoeting niet zo bijzonder, maar voor de hond kan het traumatisch zijn.
Wil je hulp hierbij, neem dan eens vrijblijvend contact op: info@hondenvanbergh.nl